sa pag-abot sa bulan
naaninag nako ang animo sa mga kahoy
sa silong mipahulay ang usa ka babaye
miawit og nangasubo kaayo ang mga sagbot
nga nangatulog
og ako sa akong pagsugod midap-ig
sa mga likod sa kagabhion
nga bisan og unsaon nakog piyong
ang akong mga mata
dili man gayod manira
ang akong mga pilok
walay trangka
ang mga bato sa daplin nanampiling
mitutok sa akong mga wala masulti
ugma sa sayo sa kaadlawon
mag-iyahay ta
og kumkom sa tumang kahilom
managlahi na ang
atong mga pulong