dugay siyang
gitagoan sa kangitngit
sud sa lawak
sa kagabhion
apan usa ka buntag niana
nakasulod ang usa
ka silaw
sa adlaw sa giwang
sa kamingaw
milutaw siya
daw sama sa hangin
og ang iyang kasingkasing
nahimong pak-an
og nabati niya ang
daghang balahibo
sa iyang lawas
nakalitan siya sa
maong hitabo og
naglatagaw siya
kuyog sa iyang
mga hunahuna didto
sa nataran sa
kagawasan
natagboan niya ang
kamatooran nga
sarang ang katahom
sahi sa mga kalaksot
sa mga bakak nga
kadulog niya didto
sa lawak sa kangitngit
"nakaila ka pa ba
kanako?"gipangutana
siya ni Kamatooran
mikatawa siya og
miingon
"wala na ako
makaila kanimo"
gipanghimakak na niya
ang iyang katahom
tungod sa daghang
kasakit nga nagngutngot
pa sud sa iyang dughan
wala pa mawala
ang iyang kapungot
ang Kamatooran
wala'y nahimo.
